ข้อความกลั่นแกล้ง บนสื่อออนไลน์ ไม่ใช่แค่คำหยาบ

แค่การพิมพ์คอมเมนต์สั้นๆ ในเฟซบุ๊ก อาจกลายเป็น "การกลั่นแกล้ง" โดยที่ไม่รู้ตัว!

ในยุคที่โซเชียลมีเดียกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต การแสดงความคิดเห็นที่ไม่ระมัดระวัง อาจส่งผลกระทบทางจิตใจอย่างรุนแรงต่อผู้อื่น งานวิจัยจาก ประภัสสร สีหรักษ์, อำนาจ ปักษาสุข และ อนุชิต ตู้มณีจินดา คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เผยให้เห็นว่า การกลั่นแกล้งบนสื่อออนไลน์ (Cyberbullying) ของคนไทย มีการใช้ภาษาที่ซับซ้อนและลึกซึ้งกว่าที่คิด

งานวิจัยนี้ศึกษาคอมเมนต์ใต้ข่าว 35 ข่าวบนเพจ "อีจัน" (E-Jan) ในช่วงปี 2564-2566 เพื่อวิเคราะห์ว่า "ข้อความกลั่นแกล้ง" ใช้ภาษาอย่างไรในการสื่อสาร "ความไม่สุภาพ" ทั้งทางตรงและทางอ้อม

การใช้ภาษาที่พบ ได้แก่: ใช้คำลบ แบ่งพวก แสดงอารมณ์โกรธ การเปรียบเปรยประชดประชัน การตั้งฉายานามเหยียดหยาม การออกตัวก่อนด่า การละถ้อยคำแต่ให้คนอ่านตีความไปในทางร้ายเอง

น่าสนใจมากว่า แม้ใช้ภาษาอย่าง "ใจร้าย" ในเนื้อหา แต่ยังคงมีท่าทีแบบ "หลบหน้า" ไม่โจ่งแจ้ง ซึ่งสะท้อนค่านิยมเรื่องการรักษาหน้าตาและความสัมพันธ์ในสังคมไทย

การเข้าใจ "ภาษาของการกลั่นแกล้ง" ทำให้ตระหนักว่า ทุกคำที่เลือกใช้บนโลกออนไลน์ส่งผลลัพธ์เสมอ การที่เรารู้เท่าทันการใช้ภาษาที่ทำร้ายผู้อื่นโดยอาจไม่รู้ตัว นำไปสู่การส่งเสริมการสื่อสารที่สร้างสรรค์และเคารพกันมากขึ้น

ทุกคนสามารถเปลี่ยนการใช้งานโซเชียลให้เป็นพื้นที่ปลอดภัย น่าอยู่กว่าเดิมได้ด้วย "การเลือกคำ" เท่านั้นเอง!

✍️ อ้างอิง:
ประภัสสร สีหรักษ์, อำนาจ ปักษาสุข, และ อนุชิต ตู้มณีจินดา. (2568). กลวิธีความไม่สุภาพในข้อความกลั่นแกล้งบนสื่อสังคมออนไลน์ภาษาไทย. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 25(1), 55-83.