สองเด็กหญิงสร้างรอยยิ้มให้เด็กนับร้อย ด้วยพลังของการเล่นและความเข้าใจ
สองเด็กหญิงสร้างรอยยิ้มให้เด็กนับร้อย ด้วยพลังของการเล่นและความเข้าใจ
เรื่องราวสุดอบอุ่นใจจากรัฐฟลอริดา ที่จะทำให้คุณยิ้มได้ในทันที...
สองพี่น้องวัยเยาว์ Kenzie (11 ปี) และ Kayleigh (9 ปี) เติบโตท่ามกลางฤดูกาลเฮอริเคนที่มักพัดผ่านบ้านเกิดของพวกเธอในเมือง St. Cloud, Florida อยู่เป็นประจำ
จนกระทั่งในเดือนกันยายนที่ผ่านมา (2024) เมื่อเฮอริเคน “Helene” พัดถล่มชายฝั่งตะวันออกของสหรัฐฯ
กวาดผ่าน Alabama, Georgia, Tennessee, South Carolina, Virginia ไปจนถึง Western North Carolina พวกเธอรู้ทันทีว่าจะต้องทำอะไรบางอย่าง
นั่นคือจุดเริ่มต้นของโครงการ Anna the Appalachian Doll
ตุ๊กตา American Girl ที่ไม่ใช่แค่ของเล่นธรรมดา แต่มีเรื่องราวของตัวเองว่า
“เธอเข้าใจสิ่งที่เด็กๆ กำลังเผชิญ และจะเป็นเพื่อนใหม่ที่ช่วยให้รู้ว่าเธอเข้มแข็ง กล้าหาญ และจะผ่านเรื่องนี้ไปได้”
สองสาวน้อยและแม่ของพวกเธอทำงานร่วมกับบริษัท American Girl ในการจัดทำตุ๊กตาแอนนา กว่า 100 ตัว ให้มีความเฉพาะเจาะจงและปรับแต่งตามความต้องการของเด็กๆ ที่สูญเสียทุกสิ่งจากเฮอริเคน
เด็กหญิงน้อยชื่อ Addie Foxx วัย 9 ขวบ ซึ่งเพิ่งได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรค alopecia ก่อนเฮอริเคนจะถล่ม ก็ได้รับตุ๊กตาที่หน้าตาเหมือนเธออย่างน่าประทับใจ
“หนูรักเธอมากเลยค่ะ เธอเหมือนหนูเป๊ะเลย” Addie กล่าวพร้อมกอดตุ๊กตาแน่น
ในขณะที่แม่ของ Addie พูดพร้อมน้ำตาว่า
“เพราะตุ๊กตาตัวนี้ เราจึงยังสามารถให้ของขวัญคริสต์มาสพิเศษกับลูกสาวได้ ทั้งที่เราคงไม่สามารถทำได้อีกแล้ว”
แม้จะผ่านไปหลายเดือนหลังเฮอริเคน Helene แต่ผลกระทบยังคงชัดเจน โดยเฉพาะในพื้นที่ Western North Carolina
มีครอบครัวกว่า 100,000 ครัวเรือน ที่ได้รับความเสียหายอย่างหนัก บ้านเรือนถูกทำลาย หลายพันชีวิตยังไร้ที่อยู่อาศัย ต้องพักในโรงแรมที่รัฐบาลสนับสนุนผ่านโครงการ FEMA
ในความมืดมิดของภัยพิบัติ... ตุ๊กตาตัวเล็กๆ กลับกลายเป็นแสงแห่งความหวัง
ไม่ใช่เพียงเพราะมันคือของเล่น แต่เพราะมันถูกมอบผ่านน้ำใจ ความตั้งใจ และความเข้าใจจากเด็กสองคน ที่ไม่เพียงแค่อยาก “ช่วย”
แต่ช่วยด้วยหัวใจ
Kenzie และ Kayleigh พูดกับผู้สื่อข่าวว่า
“หนูตื่นเต้นมากที่ได้ช่วยค่ะ และอยากช่วยอีกเยอะๆ เลย!”
นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของตุ๊กตา 100 ตัว...
แต่มันคือเรื่องของความเห็นอกเห็นใจจากเด็กสองคน
สู่เด็กนับร้อย ที่กำลังพยายามยืนหยัดอีกครั้ง
บางครั้ง... แค่การได้กอดตุ๊กตาที่ “หน้าตาเหมือนเรา” ก็อาจเป็นจุดเริ่มต้นของการเยียวยาที่ลึกที่สุดก็ได้
